Op vrijdag 4 september 2009 krijg ik een heel bijzonder cadeau...twee eigenlijk! Het zijn twee ezelruinen van 9 jaar oud, die ingezet werden bij ezelwandelingen en ze zijn heel tam. Ze zijn in 2000 geboren in Maasbree. Hun namen bij het vorige baasje waren Flup en Quick en aangezien ze daar toch niet echt naar luisteren hebben wij hen Caesar en Balthasar genoemd.
Lekker luieren in het zonnetje...
Door de vele dagen regen staan de ezels vrij vaak in de stal en uit verveling zijn ze maar begonnen hun stalletje op te eten...
Op 17 december 2009 gaat het sneeuwen en het blijft tot Kerst liggen.
Balthasar staat te rillen als we de schuilstal gaan uitmesten en de ezeltjes gaan een paar dagen naar binnen, ze staan in de box naast Nino. Als het weer begint te dooien mogen ze weer naar buiten.
Onze ezeltjes hebben de voorkant van hun stalletje 'opgegeten'. Nu hebben we de voorkant helemaal tot bovenaan dichtgemaakt (het schilderwerk volgt nog, nu zie je een driehoek van ongeverfd hout.) Ook hebben we het dak aan de voorkant een stukje laten zakken, dat staat toch mooier. Op de randen hebben we strips gezet die gebruikt worden onder het stucwerk op hoeken van muren. Hieronder zie je Caesar en Balthasar in hun opgeknapte stalletje.
In februari 2010 planten we een boomgaard aan. De ezels mogen daar in grazen, maar we moeten de boompjes wel beschermen.
Eind maart 2010 wordt de wei weer wat groener.
Mei 2010, lekker rollen...
In augustus '10 maken we wat foto's van Caesar en Balthasar zonder hun wintervacht.
De ezels kunnen het best goed vinden met Nino. Nino zoekt ook vaak het gezelschap van de ezels op. We laten ze niet bij elkaar lopen, maar met een draad ertussen gaat het prima.
Op 5 december 2010 als het al een week flink vriest gaan de ezels naar binnen. Ze staan in de box naast die van Nino. En op 27 februari 2011 gaan ze weer naar buiten. Buiten zijn vinden ze fijn en hun humeur is ook weer een stuk beter.
Lekker liggen!
Wij willen aandacht!!!
Maart 2011
Op 15 april 2011 worden Hélène en Kitoko gebracht. Zij komen uit de opvang 'De Ezelshoeve' in Baarle Nassau en zijn overgedragen aan de Stichting Opvang Ezels. Nu komen ze bij ons wonen en worden gebracht door twee vrijwilligers van de stichting.
Merrie Hélène is geboren op 18 augustus 2000 en haar zoon de ruin Kitoko (wat 'liefje' betekent in het Zuid-Afrikaans) is geboren op 26- juni 2004. Ze zijn allebei in De Ezelshoeve aangekomen op 20 april 2010 met nog drie andere ezels. Kitoko is te herkennen aan zijn witte buik en hij is iets goter dan zijn moeder. Het langere haar op het voorhoofd loopt bij Hélène in een puntje en bij Kitoko is het een rechte pony.
De eerste kennismaking verloopt redelijk goed en na een paar uur halen we de stroomdraad tussen de weitjes weg zodat ze wat uitgebreider kunnen gaan kennismaken. Het blijft bij wat boos doen naar elkaar, oren in de nek en wat dreigen met schoppen en bijten. Bij het eten vindt Kitoko het nog moeilijk om de twee andere ruinen in zijn nabijheid te hebben. Hélène en Kitoko zijn moeilijk te benaderen en zijn erg bang.
april 2011
De verhouding tussen de ezels loopt nog steeds niet lekker. De opvang-ezels Hélène en Kitoko blijven bang en dat die van ons erg onaangenaam tegen ze doen als wij in de buurt zijn (trappen en bijten, net of ze jaloers zijn) helpt helemaal niet mee. Het gebeurt ook als we er niet bij zijn, want ruin Kitoko heeft steeds allerlei wondjes op zijn lijf. Zo lukt het niet om ze lekker te borstelen en een band met ze op te bouwen. Je kunt ze ook niet leren hun hoefje te geven of lang achter elkaar aanraken, want dan komt er één van ons alweer doorheen banjeren. Daarbij zijn ze nog steeds erg bang en ontwormen en hoefjes bekappen zijn een regelrecht drama. Samen eten lukt ook niet goed. Onze grijze ezels zijn altijd samen en waar die niet zijn staan de twee bruine opvangezels angstig bij elkaar, het is gewoon zielig. We hebben ons best gedaan, maar het is ons niet gelukt om er een harmonieuze kudde van te maken. We hebben de knoop doorgehakt: ze gaan naar een nieuw gastgezin. Op 11 oktober 2011 worden ze opgehaald en zijn dan een half jaar bij ons geweest.
De ezels moeten op 14 oktober 2011 uit de wei, omdat de wei wordt opgehoogd. Het stalletje wordt met de kraan opgetild en op de uitloop geplaatst. De boxen zijn nog niet klaar, maar de ezels kunnen de uitloop alvast gebruiken.
Begin november 2011 zijn de stallen klaar voor gebruik, de ezels nemen hun intrek in hun nieuwe box met uitloop en het oude schuilstalletje wordt afgebroken.
Op 3 februari 2012 gaat het sneeuwen en de nachten zijn heel koud. De staldeuren doen we dicht en de dieren blijven lekker binnen. Als de uitloop weer sneeuwvrij is gemaakt mogen ze weer een paar uurtjes naar buiten.
De ezels vinden het fijn om in de paardenbak te lopen, waar ze heerlijk kunnen rennen en waar ze lekker in het zand kunnen rollen.
Nu Nino niet meer samen met Lotje in de bak kan lopen proberen we op 26 maart 2012 hoe het gaat samen met de ezels. Na wat uitproberen van Caesar blijkt Nino de baas te zijn en gaat het heel goed met z'n drietjes.
Op 10 augustus 2012 mogen de ezels met Nino samen naar de wei. We beginnen met een half uur per dag en bouwen dat langzaam op. Caesar en Balthasar kijken er verlangend naar uit
De ezels kunnen agressief op honden reageren. Aan onze honden zijn ze nu wel gewend, maar als ze ineens vlak langs de wei lopen is het wel een uitdaging om de honden weg te jagen.
23 augustus 2012
De ezels en Nino hebben een paddock en maken daar graag gebruik van. Als de dieren ook in de wei mogen lopen kunnen we de paddock open zetten en kunnen ze zelf kiezen of ze in de stal, de uitloop, de paddock of de wei willen lopen. Jammer genoeg is het nu alweer te nat voor de wei.
15 september 2012
Op 4 september 2013 zijn Caesar en Balthasar alweer vier jaar bij ons.
Lekker luieren in de paddock.
mei 2013
September 2013
Laatste update: 24 oktober 2015