Nijlganzen

Ducky

Bij de buren is zaterdag 18 juli 2009 een gans gevonden door de hond. Het dier is erg verzwakt, drijfnat, is aan de dunne en heeft verschillende wondjes op de snavel en onder de vleugel. We hebben hem opgehaald, droog geföhnd en zien dat hij gekortwiekt is. We voeren hem wat bij met papagaaien opfokvoer dat ik nog in huis heb en we kopen daarna watervogelvoer. Ik moet denken aan die ganzen die volgestopt worden voor ganzeleverpastei als ik korreltjes voer in het strotje duw. Op maandag ontdek ik een wond onder de veren op de borst met maden er in. We halen een hele lading maden eruit met een pincet en we ontsmetten de wond met Sterilon. Het is echt een naar diep gat, maar de krop lijkt nog heel. Het beest geeft geen krimp, maar het moet toch flink pijn doen. We geven druppels colloïdaal zilver (als antibioticum) en een pijnstiller (van de cavia's). We overdekken de kooi, waar hij in zit met fijne vitrage om vliegen bij hem weg te houden. Hij gaat meteen slobberen als we hem een bakje met water uit de poel met kroos geven. De eerste twee dagen laat hij steeds zijn kop slap hangen, maar op dinsdag gaat hij wat meer bewegen en zien we hem zijn veren poetsen, al gaat dat nog wat wiebelig allemaal. We wikkelen hem in een handdoek om hem in de bedwang te houden en het slobberen in het kroos gaat nu met veel enthousiasme. Ook de uitwerpselen zien er weer normaal uit. De wond houden we bij elkaar met een pleister en het begint er al rustiger uit te zien. We noemen het dier Ducky.

Eendenweitje

Ducky eet nu zelf! Gisteren weekte ik de brokjes met water uit de poel en dat deed het 'em. Ook zijn bakje met kroos slobbert hij nu zelf leeg. We weten niet of et een mannetje of vrouwtje is, volgens ons is hij nog niet zo oud. Ducky mag elke dag even de beentjes strekken en dat gaat elkje dag wat beter.
Vandaag zijn we het 'eendenweitje' voor het bijgebouw gaan inspecteren. Veel meer dan 'muur' plukken voor de kippen en om de week maaien deden we er niet mee. We noemden het het 'geitenweitje', maar oorspronkelijk hebben er eenden gelopen van de eendenfokkerij die hier ooit was. We hebben één van de twee betonnen zwembakken opgediept onder de graszoden vandaan, nog helemaal heel en de afvoerpijp naar de sloot werkt notabene nog. De andere bak is kapot. De eendenfokkerij moet minstens tien jaar geleden gestopt zijn hier. Nu nog een passende stop op de kop tikken.

.

Ducky naar buiten

De wond van nijlgans Ducky is dicht en hij mag buiten gaan wennen. Eerst sluiten we hem een paar dagen op in een hok, na een paar dagen mag hij in een kleine ren op het gras lopen en op 7 augustus 2009, als hij ongeveer een week buiten is mag hij vrij rondstappen in het weitje. Hij vindt het poeltje interessant en blijft daar steeds in de buurt, veilig onder de boom. We maken een stop op de afvoer en het poeltje wordt gevuld met water en kroos. Ducky zit steeds aan de rand, maar we zien hem niet zwemmen. Een keer horen we hem lang achter elkaar luid snateren en we gaan kijken wat er aan de hand is. Ducky zit weer naast het poeltje, maar er vallen druppels uit zijn veren. Heeft hij gezwommen of is hij per ongeluk in het water terecht gekomen? 's Nacht sluiten we hem op in het hok zodat hij ook nog wat brokjes eet, maar het vangen wordt steeds lastiger. We overwegen om hem ook 's nachts buiten te laten. Op 14 augustus zien we hem in het poeltjes staan en kroos eten en weer een paar dagen later zwemt hij!

Een vriendje voor Ducky

We hebben op 20 augustus 2009 een vriendje voor Ducky gevonden: Darwin. Als we Darwin los laten rent Ducky meteen fladderend op hem af met geopende snavel. Eerst lijkt Ducky boos, maar dan herkent hij in Darwin een soortgenoot en stapt samen met hem door het weitje. Darwin is een jaar en twee maanden oud en is veel groter en breder dan Ducky. Ook Darwin is gekortwiekt. Bij Ducky kun je nog goed de plek van de wond zien op de borst. Er groeien alweer donsveertjes overheen. We denken dat Ducky nog jong is, maar we wachten rustig af of hij/zij nog gaat groeien. Ducky wil Darwin het poeltje met kroos laten zien, maar Darwin komt van een weitje op een industrieterrein waar geen poel vijver of sloot was en moet dus even wennen. Pas na een paar dagen durft hij met zijn poten het water in en na een week durft hij ook te zwemmen. Ze doen alles samen: samen eten, samen zwemmen, samen in het zonnetje staan en samen héél boos doen tegen over vliegende ganzen!

Winter

Sneeuw

Op 17 december 2009 gaat het sneeuwen en tot Kerst blijft het liggen. De ganzen duiken met hun snavel in de veren en zijn niet erg actief. Gelukkig kunnen ze weer lekker gras eten als de sneeuw is weggedooid.

Blije ganzen

Op 1 november 2010 wordt een begin gemaakt met het vernieuwen van het raster om het ganzenweitje. De ganzen moeten weer een paar dagen in de kooi logeren. We zetten de kooi onder de kap achter het huis in de aanhanger, zodat ze geen last hebben van de werkzaamheden, maar ook niet van de honden, die graag aan de ganzen willen snuffelen.

Na een week is het raster klaar en mogen Ducky en Darwin weer in hun eigen weitje. En oh, wat zijn ze blij!

Ducky ontsnapt

Op 11 december 2010 is Ducky ineens verdwenen uit het weitje. We zoeken met lampen, maar het is al te donker. De volgende ochtend zien we Ducky in het weiland tegenover ons huis, maar we krijgen haar niet meer te pakken. Als we het proberen vliegt ze over de sloot en is de rest van de dag onvindbaar. Later op de dag zie ik verder weg een nijlgans laag vliegen, maar weet niet of het Ducky is.
Op 13 december zit Ducky weer in het weiland tegenover ons huis en als ik roep en met de emmer voer schud snatert Ducky en fladdert enthousiast met de vleugels. Het lijkt net of ze niet meer weet hoe ze naar de overkant moet komen. Darwin maakt geluidjes en Ducky antwoordt. We hopen dat Ducky uit zichzelf op het voer afkomt, bijvoorbeeld als er teveel sneeuw ligt om gras te eten. Het is zo frustrerend om Ducky zo dichtbij te zien, maar niet te kunnen vangen en weer mee naar huis te nemen.

Darwin alleen

Ducky komt jammergenoeg niet meer terug in het weitje, al hebben we het idee dat zij nog wel eens langs komt. Darwin is nu alleen en dat is niet zo leuk voor hem. We speuren Marktplaats af voor een nieuw maatje, maar zonder resultaat.

Maart 2011

Vriendinnetje voor Darwin

Op 14 juni 2011 halen we in Woudenberg een vriendinnetje voor Darwin. Ze is op 5 maart 2011 uit het ei gekropen tegelijk met 7 broertjes.
Eenmaal thuis moet Darwin even laten zien dat hij de baas is en hij bijt haar in de rugveren. De volgende dag is de rust weergekeerd en leven Ducky2 en Darwin vredig samen in hun tijdelijke onderkomen, nu hun weitje opnieuw is ingezaaid.

Het ganzenweitje

Op 1 augustus 2011 verhuist Darwin weer terug naar het ganzenweitje, dat opnieuw is ingezaaid en zijn nieuwe vriendinnetje Ducky gaat met hem mee. Het gevangen worden, opgesloten worden in de vervoerskoffer en het dragen vanuit het tijdelijke rennetje naar het weitje heeft Darwin erg opgewonden. In de vervoerskoffer fladdert en spartelt hij zo hard hij kan en in het weitje loopt hij nog een hele poos boos snaterend rond. Het zwemmen in het poeltje maakt veel goed en Darwin komt weer tot rust.

Sneeuw

4 februari 2012

Het gras

Vorig jaar zomer is het ganzenweitje helemaal opnieuw ingezaaid en het rollen van het gras daarna was een zwaar karwei. Het gras groeide zo hard dat we het moesten maaien, omdat de ducky's het niet helemaal konden opeten. Het ganzenweitje is in de winter helemaal afgegraasd en behalve heel veel onkruid wil er niet veel gras meer groeien, terwijl we het gras in de borders nauwelijks weg krijgen! Op 18 maart 2012 zetten we de ganzen achter een net om het gras de kans te geven om weer te groeien. Ducky vindt dat maar niets en het lukt haar telkens om over het net heen te fladderen. De gansjes moeten een paar weken in de paardenbox logeren, met een grote bak water en een omgekeerd ton voor het raam, zodat ze naar buiten kunnen kijken. Ze zijn niet blij en willen een paar dagen helemaal niet eten. Gelukkig gaat dat na een paar dagen weer beter.

Weer naar buiten

Het onkruid is bespoten, de bodem geverticuteerd en de bodem van de poel van plastic voorzien. Er zit een toevoerbuis naar de sloot toe, om steeds vers water te hebben in de poel, maar het peil van het slootwater is vaak zo laag dat er nauwelijks water in de poel zit. We hebben op proef een lap plastic erin gelegd om te kijken hoe dat bevalt. De ducky's zijn erg ongelukkig binnen en Ducky zit alleen maar op de omgekeerde ton en haar borstveren vervuilen. We vangen ze weer (wat niet meevalt met nijlganzen!) en laten ze op 30 april 2012 los in hun weitje. Eenmaal buiten zie ik Darwin er prima uitziet, maar dat Ducky wat stijfjes loopt met vuile veertjes op de borst. Darwin gaat meteen de poel onderzoeken, zo'n plastic randje is verdacht, maar het water is té aantrekkelijk... Ducky kijkt bezorgd toe vanaf de kant.

Dan gaat Darwin weer naar Ducky toe alsof hij haar ophaalt om mee het water in te gaan. Spetteren maar!

30 april 2012

Afscheid van Ducky

Op 8 juli 2012 is tot onze grote schrik Ducky verdwenen. De vos, waar de ganzen en de honden al weken 's nachts tegen tekeer gaan en die ze steeds wegjagen hebben heeft Ducky te pakken gekregen. Darwin zit nu weer alleen.

Nieuwe gansjes

Op 14 juli 2012 halen we twee jonge nijlganzen in Leerdam: Madame Curie en Mevrouw Jansen. De eerste nacht sluiten we de gansjes op in de uitloop van de cavia's, samen met de jonge toulouse ganzen.

Naar het ganzenweitje -15 juli 2012

De volgende dag laten we de gansjes los in het ganzenweitje, waarna we het weitje beveiligen met schrikdraad.

Op 24 juli leggen we vijverfolie in de poel, zodat er meer water in blijft staan. De ganzen kunnen even niet zwemmen, maar daar heeft Madame Curie het volgende op gevonden...

Nijlganzen apart

De nijlganzen gedragen zich agressief naar de kuikens toe, ze jagen ze op en happen naar ze. De kuikens zijn bang, maar kunnen zich niet zo gemakkelijk uit de voeten maken. De nijlganzen verhuizen op 31 juli 2012 naar een ren in de boomgaard, met een zwembadje en een net eroverheen tegen de vossen. Dat is wel even wennen voor ze!

Naar nieuw baasje

Op 9 augustus 2012 verhuizen Darwin, Madame Curie en Mevrouw Jansen naar een nieuw baasje in Rosmalen. Daar krijgen ze een ren zonder andere ganzen en we hopen dat ze het daar naar hun zin zullen hebben.