Birdie en Diamantje

In het buitenverblijf wonen sinds pinksteren 2004 twee diamantduifjes en die hebben het daar heel erg naar hun zin.

Ze proberen een nestje te bouwen en als dat na een beetje hulp is gelukt worden de eerste eitjes gelegd. Na 13 dagen vinden we eierdopjes in het hok en dus zijn er kuikentjes.

Het zijn twee schattige babyvogeltjes: Plukje en Pluimpje. Ze zijn nog heel klein en hulpeloos. Birdie broedt overdag en 's avonds neemt Diamantje het karwei over.

Het is wonderlijk om te zien hoe hard de vogeltjes groeien en na vijf dagen beginnen ze echte veertjes te krijgen.

Al na 12 dagen zijn de vogeltjes groot genoeg om het nest te verlaten, maar ze worden nog wel door de ouders gevoerd. Als ze zelf moeten gaan eten gaat het niet goed met Pluimpje en uiteindelijk gaat het diertje dood. Plukje wordt verjaagd van het nest en van de voerbak, daarom krijgt hij een eigen kooi en we vinden een nieuw baasje voor hem. We vergissen ons als we denken dat Birdie en Diamantje klaar zijn met broeden. Ze blijven achter elkaar eitjes leggen en we kopen nep-eitjes om ze rustig te laten broeden zonder dat er steeds eitjes gelegd worden. Als het kouder wordt halen we het nestje eruit, maarde drang om te broeden is zo groot dat ze het hele jaar door eitjes blijven leggen.

Lente 2005

Weer een nieuwe lente... Al weken legt Diamantje eitjes, op de bodem, vanaf de zitstok zodat het eitje op een zijtak gespietst wordt of op een bergje keuteltjes valt…kortom de nesteldrang is enorm. Op 8 mei hangen we een nestje in het hok op en als we op 14 mei terugkomen van vakantie zitten ze te broeden op twee eitjes. Op 27 mei komt het eerste eitje uit: 'Kuikje'. Tegen de avond liggen er van twee eitjes schillen dan zien we dat ook Snavie geboren is, veel kleiner dan de ander. Kuikje kan ook wel een dag oud zijn, want de dag ervoor hebben we niet in het nest gekeken.

De babyvogeltjes groeien als kool en de ouders zorgen heel goed voor hen. Zij verdedigen hun jongen tegen 'indringers'(wij in dit geval) door hun veertjes op te zetten en een krassend geluid te maken. Kleine dappere vogeltjes! Samen broeden is wel zo gezellig, maar dat is wel even passen en meten…

Op de zevende dag zijn de baby's ineens zo groot!!! Wat een wonder is dat toch. En op de achtste dag laten de ouders het nest voor het eerst even alleen.

Na bijna twee weken wordt het nest erg vol met de steeds groter wordende jongen. Op de 13de dag verlaten de jongen het nest. De ouders blijven wel steeds in de buurt om de jongen te beschermen en te voeren.

Op 18 juni krijgt het hok een flinke schoonmaakbeurt. Het deurtje staat nèt iets te lang open en Kuikje ontsnapt. Nog even zit hij verbaasd rond te kijken op de pergola, maar als we hem proberen te vangen vliegt hij de poort uit en de straat in. We zien hem niet meer terug. Snaafje blijft over en die blijft hier wonen. We zijn benieuwd of dat blijft goed gaan als het nestelseizoen weer begint. In de winter zetten we een tussenschot in het hok van dubbel perspex, met alleen een poortje om door naar de andere kant te lopen. Zo kunnen de vogeltjes uit de wind zitten. Omdat we nog steeds bang zijn dat ze het te koud zullen hebben kopen we een verwarming voor een terrarium en leggen dat op de bodem. De vogeltjes maken gretig gebruik van hun vloerverwarming op koude dagen. In de lente van 2006 komt er wel wat meer onrust in het hok als ook Snavie Diamantje het hof begint te maken. Af en toe dreigen de mannen naar elkaar met opstaande vleugels, maar echte gevechten zien we gelukkig niet. Snavie is van zijn ouders gemakkelijk te onderscheiden door zijn witte staart. Verder lijkt hij wat kleur betreft erg op zijn moeder.

In het voorjaar van 2007 worden de schermutselingen tussen vader en zoon wat heviger. Snavie wordt steeds weggejaagd en de andere twee pikken naar hem. Hij wordt zelfs een beetje kaalgeplukt. We zetten Snavie apart in een kooi binnen, maar daar is hij toch wel erg alleen. Dan maken we een afscheiding in het buitenhok en daar lijkt Snavie gelukkiger. Na het broedseizoen halen we het tussenschot weer weg en leven de vogeltjes weer vredig samen.

Voor de verhuizing moeten de vogeltjes een tijdje in een kooi gaan wonen. We kiezen voor de 1 meter caviakooi. Daarin hebben ze lekker de ruimte. Op 1 december 2007 vangen we de vogeltjes en zetten ze in de kooi. Een van de drie ontsnapt tijdens het vangen ondanks de lap over het hok heen. Gelukkig krijgen we hem snel weer te pakken. De kooi komt op de vliering te staan met een lamp op een tijdklok. Een deken over het dak geeft de vogeltjes een beetje een beschut gevoel.

Op 20 december vind ik Snavie levenloos onder in de kooi. Lieten de anderen hem niet bij het voer? Was hij ziek? We zullen het nooit weten. Kort daarna gaan de vogeltjes weer naar buiten, dat lijkt ons beter dan binnen in de garage, meer daglicht, meer frisse lucht! De kooi staat op een kastje met de open kant tegen het raam van de serre en bubbeltjesplastic over de andere kant. Tegen de kou hebben we "vloerverwarming" op de bodem gelegd, waar ze graag gebruik van maken.

Na de verhuizing hangen we de kooi op in de volière. Op 28 mei 2008 ontdekken we een kuiken in het nestje van de duifjes. We noemen het Duifje! Duifje groeit goed en kort daarna op 5 juni vliegt het rond in de volière.

De trotse ouders

Op 22 juni 2008 zien we Birdie ineens over het land vliegen. Er is een afdichting onder de golfplaten uitgevallen en daardoor is hij waarschijnlijk ontsnapt. We proberen hem te vangen, maar dat mislukt. Hij zit nu in een populier voor ons huis. De twee andere vogeltjes sluiten we op in de kooi, voor de deur zetten we gaas waar Birdie wel door kan maar de katten niet en nu maar hopen dat hij de weg naar zijn huisje terugvindt en niet een kat of roofvogel tegenkomt onderweg. Na een week blijkt dat Birdie niet meer terugkomt en de twee andere vogeltjes worden weer losgelaten in de volière.

Afscheid van Diamantje en een vriendje voor Duifje

Jammergenoeg ligt Diamantje op 3 december 2008 dood in de volière. Nu is haar dochter Duifje alleen over. Op 6 december zijn we in een dierenwinkel en ik hoor ergens een diamantduifje roepen. Als ik bij de vogels kijk denk ik me vergist te hebben, want er zijn alleen parkieten te zien. Toch zit er in de onderste kooi een diamanduifje en ik neem hem mee. Duifje wordt gevangen uit de volière en samen gaan ze in een grote vogelkooi wonen. Doffertje, zo heet het nieuwe vriendje, is meteen onder de indruk van Duifje en zet pronkend zijn staartveren op. Voor de rest van deze winter wonen ze in het bijgebouw.

Afscheid van Doffertje en nieuwe duifjes

Op 22 februari ligt Doffertje dood onder in de kooi. Zo jammer van zo'n mooi jong volgeltje, we kunnen niet ontdekken wat er aan de hand kan zijn met hem. Duifje is erg alleen, sinds Doffertje er niet meer is. Op 19 maart '09 halen we er twee diamantduifjes bij: Puk, een doffertje met een pukkel op zijn snavel en Poppy, een bruin/grijs gekleurd vrouwtje. De vogeltjes beginnen aan elkaar te wennen en Duifje en Puk zitten al vaak tegen elkaar aan op een stok. Poppy houdt zich nog vaak afzijdig, maar op 4 april zitten ze tegen elkaar aan op een stok.

De vogeltjes krijgen een nieuw hok en verhuizen eind juli 2009 met de kippen mee naar het nieuwe buitenverblijf.

Kou

Het kan echt gaan vriezen tot min 6 en we nemen voorzorgsmaatregelen: Aan één kant voor de tralies van het duivenhok staat een stukje perspex tegen de wind en over het hok heen ligt een kleed .

28 november 2010

Poppy en Duifje

Op 24 december 2010 ligt Poppy dood in het hokje. Het beestje heeft hier maar een jaar en 9 maanden gewoond en toen we de vogeltjes ophaalden waren ze ongeveer een maand of 9 oud. Poppy is dus niet oud geworden. Nu zijn Puk en Duifje samen over. Op 17 september 2011 vind ik Duifje dood in het hokje. Duifje is hier uit het eitje gekropen op 28 mei 2008, ze is 3 jaar en bijna vier maanden oud geworden. Nu is Puk alleen over. We zullen snel een nieuw vriendje voor hem zoeken.

Nieuwe Duifjes

Op 29 september 2011 halen we twee jonge duifjes op in Hernen. De eerste kennismaking geeft heel wat gefladder, maar als de twee nieuwelingen een beetje gewend zijn aan hun nieuwe onderkomen zitten ze gezellig met z'n drietjes bij elkaar. Diamond is een wildkleurig duifje en Pearl is lichtbruin. We hopen dat het twee popjes zijn.

Op 24 oktober 2011 vind ik Diamond dood in het vogelhokje, het beestje heeft hier maar een maand gewoond. Wat jammer van dit mooie jonge diertje.

Pearl

Op vrijdag 13 februari ligt Pearl het bruine diamantduifje dood in het hok en Puk zit naast stilletjes haar. Meteen de volgende dag kopen we in Ewijk twee nieuw vriendjes voor Puk, een duifje en een doffertje. Ze zijn in september 1014 uit hun ei gekropen. Ze zaten met veel volgels in een klein hok en vergeleken bij Puk zien ze er wat vodderig uit. Hopelijk klikt het en gaan ze een fijn leven tegemoet met hun drietjes.